Restauratie verslag Opel GT 1970

Hallo,

Even voorstellen, mijn naam is Ruben Van der Beken. Ik woon in België en ben al geruime tijd gebeten door het Opel GT virus. Nu mijn GT na 5 jaar hard werken eindelijk klaar is, heb ik besloten om eens de vele foto’s te overlopen en een restauratieverslag te schrijven. Misschien staat er hier en daar nog iets leerrijks in of, kan iemand leren uit de fouten die ik gemaakt heb. Alleszins veel leesplezier.

Hoe het begon:
In het jaar 2000 ben ik afgestudeerd, en toen wilde ik eens beginnen aan het echte werk en een oldtimer restaureren – tot dan toe had ik alleen nog maar wat aan brommers gesleuteld. Ik kocht heel wat boeken over oldtimers, en zag dat ik met mijn beperkte budget (±2000 euro voor de aankoop) niet veel kon kopen. Toevallig zag ik toen een foto van een Opel GT in Autowereld en ik was direct verkocht. Dit zou hem worden.

Maar ik vond geen GT binnen mijn budget, en viel in de plaats voor een Camaro van 1976. Die heb ik dan gekocht in 2001 en deels gerestaureerd. De restauratie hield in: ombouw 6 cil naar V8, nieuwe uitlaat, rotte stukken weghalen en herspuiten. Daar ben ik ongeveer 3 jaar mee bezig geweest. Hierbij heb ik heel wat ervaring opgedaan en ook mijn eerste stappen gezet in de wereld van de plaatbewerking. Vooral het lassen, plamuren en de carrosserie goed afwrijven was wat wennen in het begin.

Dit was het eindresultaat:



Ik heb de Camaro verkocht in 2004 en met het geld dat ik ervan overhield, ging ik dan op zoek naar mijn droomauto. Het moest wel een auto zijn in minder goede staat, zodat ik er veel werk aan zou hebben. Ik heb bijna een jaar gezocht, maar nooit echt mijn ding gevonden, en toen ik zag dat er in Nederland veel meer GT’s te koop stonden, ben ik daar beginnen rondkijken. En al snel had ik er eentje gevonden. Een Opel GT-AL van 1970.

De auto zag er op het eerste zicht wel nog goed uit, met hier en daar wat roestplekken, maar dat was maar het topje van de ijsberg - hierover later meer. Wat speciaal was aan de auto, was dat hij in 1970 was uitgevoerd naar America en in 1971 teruggehaald naar Nederland. Ik heb dus twee kentekenplaatjes zitten in de auto. Ook staat het Europese kenteken op 1971, terwijl het wel een 1970 wagen is.

Hier enkele foto’s vlak na de aankoop, toen ik de wagen al naar mijn thuis had gereden:









Het was een beetje een gok om van Nederland naar België te rijden (de wagen had heel lang stilgestaan), maar met veel rook en een stotterende motor ben ik er geraakt, enkel kruispunten waren gevaarlijk omdat de zuigers van het rechterwiel vast zaten en de auto scheef trok tijdens het remmen.

Nu kon het echte werk beginnen. Ik had besloten om de auto te demonteren tot op het laatste boutje. Alles wat ik demonteerde werd gefotografeerd en in zakjes gestoken met een label erop, zodat ik het later gemakkelijk zou kunnen terugvinden en terug monteren.







Het instrumentenpaneel was door de vorige eigenaar gebroken, maar ik had er een ongebroken versie bijgekregen. Jammer genoeg was dat een versie die moest bevestigd worden met vijzen, en was het oorspronkelijke paneel een klikversie. Dit zorgde later tijdens de montage voor veel gepruts.







Aangezien ik thuis geen brug of put heb, heb ik de motor bij een garage er laten uithalen. Hij bleef daar liggen tot hij uiteindelijk gereviseerd zou worden.





De vorige eigenaar had de auto al eens overspoten in het wit, maar had jammer genoeg de auto daarvoor niet goed afgewreven. Je kon de verf er zo van pellen. Dat heb ik dan ook gedaan: ik heb de verf er zoveel mogelijk manueel van gehaald. Toen had ik nog niet beslist dat ik de wagen ging zandstralen, en daardoor heb ik dus eigenlijk veel tijd verloren. Wel ben ik zo te weten gekomen dat de auto een klein ongeluk moet gehad hebben links vooraan. Er lag meer dan 2 cm polyester op.



Vanbinnen heb ik ook alle vloerdempplaten los geklopt, met behulp van een heatgun en een schroevendraaier. Dat was ook al veel werk voor niets, want bij het zandstralen is dit allemaal direct weg.



De grootste stukken van de carrosserie die verroest waren, heb ik eruit gehaald. Hier heb ik een grote fout gemaakt door die stukken er gewoon uit te slijpen. Het was veel beter geweest als ik de puntlassen had uitgeboord, dat zou me veel laswerk en plamuurwerk bespaard hebben later.











Eens de auto volledig uit elkaar was gehaald, heb ik een houten kar in elkaar getimmerd om zo de auto gemakkelijk te kunnen rondduwen in en uit mijn garage.

Nu was het tijd om alle rotte plekken eruit te halen en nieuwe stukken in te lassen. Eerst wou ik stukken plaatwerk kopen om in te lassen, maar toen zag ik de astronomische prijzen. Ik vond het bovendien ook zonde om een GT te kopen om die te verschroten voor het plaatwerk. Dus heb ik besloten om het plaatwerk met gewone SPO platen te herstellen. Achterna gezien had ik voor GALVA platen moeten kiezen, dan heb je wel meer afschuurwerk voor het lassen, maar moet je minder behandelen tegen roest.

Door het vele slijpen en plaatjes inlassen, had ik later veel meer werk om de body strak te krijgen. Maar door het vele lassen heb ik geleerd hoe ik kan voorkomen dat plaatwerk krom trekt: traag lassen is de boodschap, en steeds kleine stukjes doen en laten afkoelen.

Hier een overzicht van de rotte plekken:
















De onderplaat van de neus was in slechte staat, daar heb ik veel plak- en knutselwerk aan gehad. Als ik geweten had dat ze bij splendid parts uiteindelijk een volledige versie in verzinkt plaatstaal gingen verkopen, had ik die 800 euro er wel voor over gehad, maar natuurlijk mis je dan al het leuke las- en slijpwerk en de voldoening dat het toch enigszins een geslaagd resultaat is. Om het pas gelaste plaatwerk te beschermen, spuit ik er altijd zinkspray op. Ik leg ook altijd twee lagen zinkspray op de achterkant van een plaat voor ik die erin las (want later kun je er niet meer bij). Zinkspray heeft het voordeel dat het ook roestwerend is en in principe lasbaar is – al is dat laatste af te raden. Het is ook perfect overspuitbaar nadien (wel best 24 uur wachten, zeker bij plamuren, anders reageren de twee lagen met elkaar).





















i412.photobucket.com...ywork/b9Bodywork.jpg" alt="" />









De dorpels waren ook goed rot, maar ik had er nieuwe bijgekregen. Toen ik de oude demonteerde, wist ik gelukkig al dat ik de puntlassen moest uitboren. Maar dat was een behoorlijk werkje, zoveel puntlassen... Blijkbaar is dit een gevoelige plek bij Opel GT’s want daar zat het meest roest.



































De linker fender was behoorlijk gedeukt door het accident. Na wat klopwerk zat er weer wat vorm in en moest ik geen 2cm plamuur meer gebruiken om hem strak te krijgen. Al zou ik als ik de auto ooit herdoe toch liever een compleet nieuwe fender inlassen, want er hangt nog altijd veel plamuur aan.



Onder de fender was het een ware nachtmerrie van roest. Wat wel opviel was dat de rechter zijde in veel betere staat was. Als je bedenkt dat sommige mensen hun auto gewoon afwrijven en herspuiten, maar achter het plaatwerk nog steeds enorme hoevelen roest laten zitten, kan je bijna geen enkele herspoten auto betrouwen tenzij je een fotoreportage hebt van de restauratie.















































Over de linker fender was ik niet zo tevreden omdat ik nog veel zou moeten plamuren voor hij strak zou zijn. Maar vergeleken met de oorspronkelijke staat was het al een grote verbetering.











src="i412.photobucket.com...ywork/h6Bodywork.jpg" alt="" />

De bodemplaten vielen nog behoorlijk mee, hier en daar wat gaten oplassen en kleine plaatjes inlassen. Aangezien dit de onderkant van de wagen is, zijn alle lasnaden met Tec7 silicone afgekit.









De rechter fender was enkel onderaan rot, de rest was nog in “goede staat”.

























Het laswerk heeft ongeveer 2 jaar in beslag genomen en was zeker het grootste werk aan de GT. Soms was het demotiverend, maar als je je telkens tot 1 stuk beperkt, valt dat nog mee. Veel geduld en een goede slijpmachine en laspost en je komt er wel. Waarschijnlijk is het wel verre van gezond, want je ademt toch veel ijzerslijpsel in. Vandaar dat ik toch ben beginnen investeren in goede maskers en niet die goedkope mondmaskertjes.

Eerst was ik niet van plan om mijn auto te zandstralen, maar toen mijn baas zijn kever wou zandstralen heb ik besloten om gelijktijdig mijn GT te laten doen, zo konden we de transportkosten nog wat delen. De kosten vielen behoorlijk mee. Het was 300 euro om de volledige body te laten stralen + metalliseren. Heeft wel 3 maanden geduurd voor ik de auto terug had, maar ondertussen kon ik aan de vele onderdelen werken.

De straalman had me aangeraden om na het laswerk nog eens terug te komen om de auto terug te stralen en dan in de epoxy te zetten. Dit heb ik niet gedaan en me achterna toch wat beklaagd, want het stralen veroorzaakt veel miniscule putjes in het plaatwerk. Om die allemaal op te vullen ben ik toch zeer lang bezig geweest.

Het dak is niet gestraald, omdat dat te veel golven zou gegeven hebben. Ook was de motorkap door het stralen wat vervormd. Maar dat kan je er mits enig opwarmwerk weer uitkrijgen.

Ik moet wel zeggen dat er hier en daar nieuwe deuken in de wagen zaten door brute verplaatsingen bij de straler zelf. Maar niets dat ik er niet uitkreeg achterna.

Ook ben je de eerste dagen bezig met zand uit je auto te halen. Hierbij zijn een goede compressor en stofzuiger een must. De wagen duwen over steentjes helpt ook om het vele zand eruit te schudden.











De linker deur was in slechte staat, gelukkig had ik een reservedeur erbij gekregen. Die had ik natuurlijk nooit gepast, en eens de auto gespoten was heb ik me dat wel serieus beklaagd. Blijkbaar was er een verschil, misschien was de originele deur aangepast geweest na het accident, want de spleten tussen de deur en carroserie zijn op sommige plaatsen te groot en ze zijn er niet uit te krijgen. Het valt wel helemaal niet op als je de auto voor het eerst ziet, maar voor mij is dit één van de grootste fouten die ik gemaakt heb.

Eens de auto afgelast was, kon het strakmaken van de carrosserie beginnen. Om het mezelf gemakkelijker te maken, had ik de auto eerst in de spuitmastiek gezet. Maar blijkbaar heb ik iets verkeerd gedaan of niet goed genoeg ontvet, want er kwamen allemaal kleine putjes in de laag, zodat ik uiteindelijk bijna de volledige laag er terug heb moeten afwrijven om die putjes eruit te krijgen. De spuitmastiek gaf wel de eerste indruk van een gave carroserie en niet het roestig stuk metaal dat al 2 jaar in mijn garage stond.















Het spuiten zelf van de auto heb ik overgelaten aan de garage. Het afwrijven, ontvetten en afplakken heb ik zelf gedaan. Daar kan je veel geld op besparen, aangezien daar het meest werk inkruipt.

Aangezien ik al wist van bij de Camaro wat de spuiter verwacht van een afgewreven carrosserie, heb ik alles thuis al afgewreven. Dan heb ik eerst de onderkant behandeld, voor ik de auto liet spuiten. De auto heb ik op een verhoog gezet zodat ik er gemakkelijk onder kon rondkruipen, en dan heb ik twee lagen Hammerite gelegd en dan twee lagen anti-roest erover.













Nu was het tijd om de auto naar de garage te doen, om de binnenkant te laten spuiten met een grond- en eindlaag, en op de buitenkant een grondlaag te laten zetten. Dit omdat ik eerst de motor en ophanging wou terug plaatsen, zonder dat ik de buitenlaag zou beschadigen. Voor de eindlaag heb ik gekozen voor het GM kleur Red pearl (dit is een metaalkleur).













Achteraf gezien had ik de binnenstijlen waar de deuren inkomen moeten laten spuiten in één keer, want nu heb ik een klein opstaande rand waar de tape gezeten heeft. Ik zou het er misschien kunnen uitpolieren, maar ik ben bang dat ik dan de verflaag zou beschadigen, dus heb ik dit voorlopig zo gelaten. Je kant het ook enkel maar zien als je de deur opendoet.

















Voor de tweede keer de volledige body afwrijven, ja, dat kruipt wel in je kleren, en je gaat er op de duur ook van dromen. De auto heb ik ook nat gewreven met de hand, dit duurt wel wat langer maar het eindresultaat is egaler. Wel loopt dat water overal in, dus zal je op verschillende foto’s later witte aanslag zien in het verslag. Die kun je er wel afkrijgen met een spons en wasbenzine.











Eindresultaat spuitwerk:











Het heeft enige tijd geduurd voor ik de moed had om met de montage te beginnen, de schrik om het nieuwe lakwerk te beschadigen zat er goed in.

Tijdens de vele dode monenten was ik op jacht naar onderdelen op het internet. Waarschijnlijk was het beter geweest om alles in één keer te kopen op het einde, maar ik genoot er telkens van als er een pakje toekwam en ik de onderdelen er kon uithalen en bewonderen. Vele zaken komen van de gekende leveranciers: OpelGTsource, Suselbeek en Splendid Parts. Opel Unlimited had ik ook gecontacteerd voor plaatwerk, maar dat is nooit toegekomen en gelukkig ook nooit betaald. Bijna alles wat ik kon vernieuwen, is ook vernieuwd. De onderdelen die ik nog kon restaureren zijn allemaal ontroest en herspoten. Zo zijn alle onderdelen van de auto door mijn handen gegaan (behalve het motorblok, dat heb ik laten doen). Hierdoor weet je natuurlijk alles zitten, hoe je het moet demonteren en ook de staat van elk onderdeel. Dat is handig voor reparaties achterna.
Alle chroom onderdelen zijn opnieuw verchroomd, dit heb ik laten doen bij Bellchroom in Brugge. Het was heel goedkoop en nu weet ik wel waarom: na een paar dagen buiten staan komen er al lichte roestpuntjes op de chroomdelen. Je kan ze er wel weer uitwrijven, maar leuk is anders. Gelukkig kan je de meeste dingen nu gewoon nieuw kopen, dat is dan iets om naar uit te kijken.









































Hier volgen enkele foto’s van de onderdelen die ik heb gerestaureerd:

De ruitenwissermotor was bijna toegespoten met een anti-roestlaag. Mijn zandstraalmachine kon de dikke laag er zelfs niet afkrijgen, ik moest er mijn staalborstels weer voor bovenhalen.









De alternator en startmotor werden ingeruild voor gereviseerde versies. De gereviseerde alternator was een one wire alternator en de startmotor was de helft kleiner, waardoor ik een verloopstuk moest maken om het uiteinde te bevestigen.













De wielen heb ik laten zandstralen en dan poedercoaten in RAL 9005.








De bobine werd vervangen door een Bosch bobine met een aparte voorschakelweerstand.





De Solex carburator werdt vervangen door een Weber met elektrische choke. Dat toont wat mooier en je bent een paar waterleidingen kwijt.





De delco werd behouden en wat opgepolierd, en de contactpunten werden vervangen door de sensor van de XR700 elektronische onsteking. Die was behoorlijk gemakkelijk te monteren en af te stellen, maar ik zou het geen twee keer willen uit elkaar halen, het ziet er behoorlijk fragiel gebouwd uit.







De originele benzineleiding werd vervangen door een zelfgemaakte inox versie. Daarvoor heb ik een bø8x1 gebruikt. Je zou denken dat een buiswand dikte van 1mm weinig is, maar daar heb ik me toch aan mispakt. Met de hand kan je dat niet plooien, en er kroop behoorlijk wat tijd in om hem via een plooitang in de juiste vorm te krijgen.





De benzinetank had al lichte roestsporen, die heb ik volledig ontroest en dan een zinkspray + Hammerite laag gegeven. De binnenkant heb ik met behulp van knikkers, benzine en veel schudden wat proper gemaakt. Alle ontluchtingsleidingen van de tank werden ook vervangen.













Motor ophangsteun werd gezandstraald en herspoten. De rubbers waren nog in goede staat.











De kachel van de wagen lekte niet, maar ik heb toch de dichting van de buisjes vervangen en die ook ontroest en herspoten. Ook de trekdraden zijn vernieuwd. Alle leidingen zijn vernieuwd, en ik heb ook een nieuwe kachelkraan gestoken.













Hier volgen wat foto’s van andere onderdelen die ik heb gezandstraald en herspoten. Daar is nog heel wat tijd in gekropen, met telkens 2x zinkspray laag + 2x eindlaag + 2x vernis ben je wel enige tijd zoet. De deurschanieren en vering heb ik laten poedercoaten.



.photobucket.com/albums/pp210/AISI316/OpelGT%20restoration/6Onderdelen/g7Onderdelen.jpg" alt="" />

Bij de remmen heb ik niets aan het toeval overgelaten, en onmiddellijk bijna alles vernieuwd. Enkel de hoofdremcilinder heb ik gereviseerd met een revisieset. Toen ik Opelgtsource onlangs zag afkomen met nieuwe hoofdremcilinders voor slechts 99 dollar (het revisie set heeft wel 50 euro gekost), heb ik me dat wel even beklaagd.

De remklauwen werden ook herspoten en uitgerust met nieuwe rubbers en zuigers.

























Voor en na:

De ophanging is volledig uit elkaar geweest en alle rubbers zijn vervangen door PU rubbers. Na de vele verhalen te lezen op internet over de gevaarlijke bladveer, heb ik direct gekozen voor een perssysteem, zodat ik zeker gemakkelijk de veer kon monteren. Is wel wat overbemeten, maar het gaf geen krimp bij het samenduwen van de veer.

Achter ophanging:



































Voor ophanging:



















0restoration/8Ophanging/c9Ophanging.jpg" alt="" />

De motor heeft me eigenlijk de meeste problemen opgeleverd en was ook het duurste onderdeel. Ik had van begin af aan besloten om de motor te laten reviseren en op te boren naar een 2L. Dit ging ik niet zelf doen, omdat ik eigenlijk nog nooit een motor heb uiteengehaald en ik daar wat bang voor was. Nu heb ik wel geleerd dat je het beter zelf doet. Het heeft 2 maanden geduurd voor het revisiebedrijf aan de motor begonnen is, en toen bleek dat de cinderkop gebarsten was. Het heeft nog twee cilinderkoppen geduurd voor ik er ééntje had die goed was volgens de normen van het revisiebedrijf. Ook werden harde klepzittingen geplaatst om op ongelode benzine te kunnen rijden.
Een maand later had ik hem terug en had de garage (niet het revisiebedrijf) de motor terug ineengestoken. Er was volgens hen niets op aan te merken, nokkenas, klepstoters, kleppen, ketting waren allemaal nog in orde. Na installeren en proefdraaien, kwam er een raar geluid naar boven na enkele minuten draaien. Ik dacht dat ik de kleppen (zijn nog solide kleppenstoters) niet goed afgesteld had. Nog eens opnieuw gedaan, maar geluid was niet weg. Toen heb ik de garage gebeld. Ze zijn komen kijken, vonden het niet direct en hebben de auto dan maar terug meegenomen.
Het heeft dan nog eens 4 maanden geduurd voor ik hem terug kreeg. Ze vonden het niet en hebben uiteindelijk iemand anders erbij gehaald die ontdekte dat er een kanaaltje in de nokkenas verstopt zat. Je zou natuurlijk verwachten dat ze dat toch zouden gezien hebben tijdens de revisie. Nu, eens het kanaaltje gekuist was, was het probleem inderdaad verholpen, en zo ben ik weer enige ervaring rijker. Ik heb wel niks moeten betalen hiervoor, maar leuk is anders.

De bedrading was voor mij een groot obstakel. Nooit echt veel in contact gekomen met elektrische bedrading, dit was nieuw terrein voor mij. Maar met veel lezen en googlen ben ik er wel geraakt.

Ik had gekozen om alle bedrading te vervangen door een moderne versie, namelijk die van American autowire. Dat heeft zo zijn voordelen, vb dat je met nieuwe relais zit, die je zo om de hoek kan kopen. Nadeel hieraan was wel dat het volgens Amerikaanse normen is: knipperlicht en remlicht achteraan zitten samen met één gloeidraad, die moest ik dus zelf ontdubbelen. En er zitten eigenlijk ook behoorlijk weinig relais bij om alles te schakelen (zelfs geen hoofdlicht relais). Wel krijg je er uitgebreide schema’s bij en draad om wel twee auto’s te bekabelen. Voor de low/high beam heb ik een duwknop gemonteerd die bij het kit zat, en ook om de lichten zelf te schakelen heb ik de trekknop van het kit gebruikt, zo zijn de microswitchen uitgesloten, die gebruik ik enkel om het waarschuwingslampje te laten branden als je lichten draaien.

























Het bijgeleverde stuurslot heb ik ook gebruikt, dat heb ik gemonteerd net onderaan het stuur (oorspronkelijk slot was versleten).





De nieuwe fuse box heb ik met bouten bevestigd.





Hier zie je de vele relais die ik heb bijgeplaatst. Misschien niet allemaal nodig, maar zo ben ik zeker dat er niets zal inbranden. Nadeel, eens het dashboard en instrumentenpaneel erop zitten kan je er niet zo gemakkelijk meer bij. Ik zal waarschijnlijk nog vloeken de eerste keer dat ik een relais zal moeten vervangen.

Voor de achterlichten heb ik nieuwe armaturen gekocht. De voorlichten zijn vervangen door een H4 kit. Bij de montage van de voorlichten is het nog een serieus werkje om alles ongeschonden erin te krijgen. Wat wel meeviel was het uitregelen van de voorlichten. Op vele forums lees je dat dit zeer moeilijk is, maar na een uurtje regelen stonden ze allebei goed. Misschien ging het ook beter omdat alles gekuist en goed ingevet was.

Het interieur van de wagen was aan vervanging toe, vele delen waren al verschillende keren bespoten met vinyl verf en zaten vol barsten en scheuren.















Eens de auto gespoten was, kon het werken aan het interieur beginnen. Het eerste wat ik gedaan heb, is de dakhemel aanbrengen. Dit is een hele karwei waar je veel geduld voor moet hebben. De dakhemels die je koopt hebben altijd stof te veel, je moet goed opletten wanneer je die wegknipt. Op het einde heb ik natuurlijk een knip teveel gegeven en nu zie je in de rechter achterzijruit een klein wit streepje van waar ik geknipt had. Dat is wel jammer, maar het valt gelukkig niet echt op.

Het interieur op zich was een van de leukere werken: je ziet snel resultaat, je bent er s’avonds niet moe van en je zit niet vol brandplekken of schrammen.







Tijdens het monteren van de dakhemel werden ook de binnenpanelen gemonteerd en gekleefd.

























5Interior.jpg" alt="" />

Het tapijt kwam van OpelGTsource (niet de nieuwe versie), en de kwaliteit is niet echt super. Ook had één kant te weinig stof, zodat ik stukken stof van mijn oud tapijt heb moeten gebruiken om enkele gaten op te vullen.





















De middenconsole heb ik wat opgekuist en gespoten met vinyl spray. Bekleed met wat tapijt, en weer een fout gemaakt die ik maar achterna zag op de foto: de lijnen van het tapijt liggen niet in elkaars verlengde (de ene lopen recht, de andere schuin).







Het achtercompartiment viel nog mee, de houten plaat waar het reservewiel op komt was in goede staat. Die heb ik een laag verf gegeven en terug gemonteerd. Van de kleine plaat eronder heb ik een nieuwe versie gemaakt.











Ook het nieuwe vinyl afschermdoek is niet 100% passend gemaakt, er zitten spleten van 5mm aan beide kanten. Ik heb het origineel nog eens erbij gehouden en dat paste perfect, de nieuwe doek was gewoon kleiner gemaakt. Toch raar voor een firma als OGTS.








/>

Nieuwe 3-puntgordels van Splendid Parts werden gemonteerd.



Achterkant verder afwerken:







Het dashboard ging ik oorspronkelijk bekleden met de vinyl overtrek van OGTS. Nu, dat was blijkbaar boven mijn vaardigheden. Ik ben er 4 dagen aan bezig geweest, en op het einde kwam het totaal niet uit. Dus heb ik dan maar de hele boel er weer afgetrokken en ben ik een dag zoet geweest met de lijmresten op te kuisen. De optie om het te laten monteren door hen zelf was beter geweest (ik had het kunnen laten doen bij Splendid Parts). Eens alles opgekuist was, heb ik het dashboard in een laag of drie vinyl paint gezet (alle gaatjes heb ik wel eerst opgevuld). Het is minder mooi dan de vinyl cover, maar het kan er toch mee door.













De deurbekleding had ik besteld bij splendid parts. Ik moest het metalen stuk opsturen daarvoor. De eerste deur ging zeer vlot, alles klikte mooi op zijn plaats, maar de tweede deur heeft wat werk opgeleverd. Het beklede stuk karton dat zij bevestigen aan het metalen stuk van de deurbekleding was verschoven naar boven toe, alle gatenpatronen waren dus mee verschoven. Ik heb veel moeten prutsen met de bevestigingsklemmen om alles op zijn plaats te krijgen.



















%20restoration/12Interior/h3Interior.jpg" alt="" />







De ruiten in de deur terugplaatsen en de kabels aansluiten is toch een werkje apart. Bij de eerste deur heb ik er wel 2 uur over gedaan, de tweede deur ging direct omdat ik nu wist hoe ik de kabel moest oprollen.













De bevestiging van de deursteunen (lange vijs met kunststofklem) beviel me niet echt. Ik heb gewoon twee lange bouten geplaatst waarop je de steun kan bevestigen, en de gaten van de steun een beetje vergroot zodat je met een dopsleutel de moer kan bevestigen.









De stoelen zijn ook volledig uit elkaar geweest. De vulling is waar nodig hersteld, en de stoelen zijn overtrokken met de vinyl overtrekken van OGTS. De rails zaten vast en moesten goed ontvet worden, maar werken nu weer goed.





















ior.jpg" alt="" />

Na 5 jaar eindelijk klaar, ik ben tevreden met het eindresultaat. Enkel de linker deur en het linker zijraam ben ik niet gelukkig mee. De vorige eigenaar had de linker achterzijkant vervangen maar bij het lassen enkele milimeters opgeschoven, waardoor het zijraam een beetje naar buiten komt (had ik natuurlijk pas ontdekt nadat alles al gespoten was). Vermoedelijk is dit ook deels de reden waarom de reservedeur niet goed aansloot. De deuren waren ook de laatste twee items die ik heb strak gemaakt voor het spuiten en het is er aan te zien, in het zonlicht merk je toch nog wat oneffenheden op. Dit zijn zaken die ik ooit wel zal rechttrekken.

Voor de rest kan ik enkel maar de vele Opel forums bedanken voor hun vele informatie, zonder de forums zou ik nooit zo ver geraakt zijn, of was ik nu nog altijd bezig.

Het enige wat me nog te doen staat, is de auto laten keuren en op de baan zetten. Dit was tot voor kort niet mogelijk, omdat ik mijn gelijksvormigheidspapieren kwijt was. Die heb ik net ontvangen, dus zal ik er deze maand werk van maken. Ik wacht alleen nog een beetje vanwege het winterweer. Hopelijk geraak ik door de keuring zonder al te veel problemen...

Zéér compleet en mooi verslag, auto ziet er prima uit

Heel veel plezier ermee, maar dat zal ongetwijfeld lukken!

Inderdaad een heel mooi verslag:thumbup:
hopelijk krijg je gauw de papieren en kun je er eindelijk mooi mee rondrijden.

Een mooie Gt waar je zeer zeker trots op kunt zijn!!!

Erg leuke foto's en rapportage.

Petje af , het resultaat mag er zijn.


Ik dacht dat alleen mijn maatje zoveel tijd ( en geld )in een restauratie stak . Is nu naar 5 jaar bijne klaar.

Weet is geen oplen maar voor de liefhebbers zie link


www.volvo-forum.nl/viewtopic.php?t=1586

groet frank8)7

Goed bezig geweest, was ik maar zover :sniffle:

goed gedaan man

Heb gelijk weer zin gekweekt om met mijn gt te beginnen.

Veel plezier ermee .

Hoy, Dag Ruben.

Dit is een heel mooi gedocumenteerd restauratieverhaal.
En wat een toewijding en doorzetting.

Proficiat met het resultaat.

vriendelijke groet
Geert

PS : Woon je ver bij mij vandaan? (Oosterzele)

Mooie foto reportage en veel werk verricht aan de GT.
Het resultaat mag gezien worden, klasse